اگر چه عید فطر ، روز سرور و شادی است و حقیقتا باید شاد و مسرور بود از اینکه خداوند این قدر به انسان ،نظر عنایت و تفضّل فرموده و وجود او را به تغذیه از عالم معنا و سفره ی اسماء خود باز کرده ،ولی در عین حال باید متوجه بود که این شادی ها ، از نوع معنا ، معرفت ، بندگی ، توجه و بیداری باشد ؛ یعنی شادی ها ی معنوی که انسان را بیشتر متوجه حقایق نوری و فطری وجودش کند ، نه شادی ها یی از نوع قهقهه و دلقک بازی و از نوع پوچ دنیوی و اشتغالاتبه لذت های کاذب امیال و هوای نفس !
با عید فطر ، بذرهای الهی در وجود انسان شکوفا می شود و جان او به سوی افق بالای وجودش که هم جواری با خوبان و پاکان است ، حرکت می کند .
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:


















